گروه نرم افزاری آسمان

فهرست جلد هشتم


قسمت01بخش1"سوره اعراف ، آيات 1 - 9
قسمت01بخش2"ترجمه آيات
قسمت01بخش3"بيان آيات
قسمت01بخش4"اشاره به عهدى كه خدا از آدميان گرفته ، و ساير معارفى كه در سوره اعراف آوردهشده است .
قسمت01بخش5"مكلف بودن مشركين به توحيد خداى تعالى ومسئول بودن آنان نسبت به ايمان و عمل صالح
قسمت01بخش6"مراد از (وزن ) و (ميزان ) اعمال
قسمت01بخش7"اشاره به اينكه ممكن است هر يك از اعمال ، واحدى براى سنجش داشته باشد و بيان معناىجمله : (و الوزن يومئذ الحق )
قسمت01بخش8"اقوالى كه در مورد معناى جمله : (و الوزن يومئذ الحق ) گفته شده است .
قسمت01بخش9"مراد از (موازين ) و معناى (ثقل موازين ) در جمله : (فمن ثقلت موازينه )
قسمت01بخش10"معناى وزن اعمال در روز قيامت ، تطبيق اعمال است بر حق و براى هر كدام ازاعمال انسان ميزانى است .
قسمت01بخش11"نكته اول :
قسمت01بخش12"نكته دوم :
قسمت01بخش13"بحث روايتى
قسمت01بخش14"(رواياتى در مورد مكى بودن سوره اعراف ، وزن و ميزاناعمال و ثقل و خفت اعمال و...)
قسمت01بخش15"روايتى در بيان مراد از وزن اعمال كه مى گويدعمل صفت كارى است كه انجام مى شود و قابل توزين (اصطلاحى ) ندارد.
قسمت01بخش16"سوره اعراف ، آيات 25 - 10
قسمت01بخش17"ترجمه آيات
قسمت01بخش18"بيان آيات
قسمت01بخش19"معناى تمكين انسان در زمين در جمله : (و لقد مكناكم فى الارض )
قسمت01بخش20"سجده ملائكه براى جميع بنى آدم و براى عالم بشريت بوده است .
قسمت02بخش21"بيان اين كه خلقت آدم در حقيقت ، خلقت جميع بشر بوده است و اشاره بهاقوال ديگرى كه در توجيه نسبت دادن خلقت
قسمت02بخش22"ابليس با ملائكه بوده و فرقى با آنان نداشته و او و همه فرشتگان در مقامى قرارداشتند كه آن مقام ماءمور به سجده شده است .
قسمت02بخش23"بيان اينكه مراد از امتثال و تمرد در امر ملائكه به سجود براى آدم و تمرد ابليس ، امورتكوينى است .
قسمت02بخش24"تكبر و خودخواهى سرچشمه تمامى گناهان است .
قسمت02بخش25"ملاك برترى در تكوينيات بستگى دارد به بيشتر بودن عنايات الهى واستدلال ابليس به برترى آتش غلط بوده است .
قسمت02بخش26"وجوب امتثال امر الهى از جهت اين است كه امر، امر او است و دائر مدار مصالح و جهات خيرنيست
قسمت02بخش27"توضيح در مورد اينكه امر ملائكه به سجده امرى تكوينى بوده است .
قسمت02بخش28"كبريا خاص خداى سبحان است و از غير او تكبر پسنديده نيست .
قسمت02بخش29"درخواست مهلت از خدا توسط ابليس
قسمت02بخش30"محاصره انسان توسط شيطان از چهار طرف
قسمت02بخش31"مراد از (مخلصين ) و (شاكرين ) كه شيطان نمى تواند ايشان را بفريبد و اشارهبه طريقه گمراه كردن شيطان
قسمت02بخش32"مراد از جمله (الّا اءن تكونا ملكين ) در خطاب به آدم و هوا
قسمت02بخش33"گفتارى درباره شيطان و عمل او
قسمت02بخش34"اشاره به اهمال و قصور مفسرين در بحث از شيطان و شناختن او
قسمت02بخش35"چند مطلب كه بايد در بحث از مساءله شيطان و حقايق دينى و تكوينى مربوط به آنبيان شود
قسمت02بخش36"1- وجود نفسى اشياء خير است .
قسمت02بخش37"2- مراتب مختلف موجودات مقتضاى الهى است .
قسمت03بخش38"3- آيات مربوط به داستان سجده آدم تصويرى است از روابط بين نوع انسانى و نوع ملائكه و ابليس
قسمت03بخش39"بهشت قبل از هبوط بهشت برزخى بوده نه بهشت جاويدان
قسمت03بخش40"قلمرو اغوا و اضلال شيطان ، ادراك انسانى و ابزار كار او عواطف و احساسات بشرى است.
قسمت03بخش41"نحوه تصرفات ابليس در ادراك انسان
قسمت03بخش42"ولايت شيطان بر آدميان در ظلم و گناه و ولايت ملائكه بر آدميان در اطاعت و عبادت
قسمت03بخش43"بعضى از لشكريان ابليس از جنس بشرند
قسمت03بخش44"خلاصه بحث درباره شيطان و وسوسه اندازى او
قسمت03بخش45"بحث عقلى و قرآنى
قسمت03بخش46"(مناظره اى كه شارح اناجيل نقل كرده و در تورات ذكر شده كه بين ابليس و ملائكه واقع شده است )
قسمت03بخش47"در آفريدن خلايق و مخصوصا كفارى كه نتيجه خلقتشان خلود در آتش است چه حكمتى است؟
قسمت03بخش48"تكليف بندگان براى خدا چه سودى دارد؟
قسمت03بخش49"چرا خداوند انسان را بدون اينكه مكلف نمايدكامل نساخت و چرا او را كامل نيافريد؟
قسمت03بخش50"تكليف ابليس و ملائكه به سجده بر آدم براى چه بود و لعن و عقاب ابليس بعد ازنافرمانى چرا؟
قسمت03بخش51"پاسخ به دو شبهه ديگر
قسمت03بخش52"بيان و توضيح جمله : (لايسئل عما يفعل و هم يسئلون ) از نظر فلسفه و برهان و وحى
قسمت03بخش53"اشاره به ابحاث ممتدّ متكلمان اشاعره و معتزله دربارهافعال خدا
قسمت03بخش54"تقسيم علوم و مدركات انسان به : علوم كاشف از خارج و علوم اعتبارى و ذهنى
قسمت03بخش55"فرق بين اين دو قسم از علوم
قسمت03بخش56"جميع احكام عقلى از فعل خداوند اتخاذ شده است
قسمت04بخش57"اشكالاتى كه بر راءى اشاعره در احكام نظرىعقل وارد است
قسمت04بخش58"جريان احكام عقلى عملى در افعال خداى تعالى
قسمت04بخش59"عقل نظرى در تشخيصهاى خود درباره معارف مربوط به خدا مصيب است .
قسمت04بخش60"عقل عملى : جستجوى مصالح و مفاسد و حسن و قبحافعال در احكام تشريعى
قسمت04بخش61"آياتى كه جريان عقل نظرى و عقل عملى را در ناحيه پروردگار تاءييد مى كند
قسمت04بخش62"بحث روايتى
قسمت04بخش63"(رواياتى در مورد شيطان و تمرد تو از سجده بر آدم و وساوس و تصرفات او...)
قسمت04بخش64"بهشت آدم از باغهاى دنيا بوده است
قسمت04بخش65"رد اينكه ملائكه و شياطين به تغيير ذات خود قدرت داشته باشند و به صور مختلفه درآيند.
قسمت04بخش66"دو دسته روايات مربوط به تصرفات ابليس و كيفيت تصرف او در شعور آدمى
قسمت04بخش67"ماجراى شگفت انگيز گفتگوى حضرت يحيى با ابليس
قسمت04بخش68"بررسى گفتگوى ابليس با پيامبران الهى
قسمت04بخش69"آيات 36 - 26 سوره اعراف
قسمت04بخش70"ترجمه آيات
قسمت04بخش71"بيان آيات
قسمت04بخش72"جميع موجودات و آثار و اعمال طبيعى و اختيارى آنها منتهى به ذات پروردگارند.
قسمت04بخش73"مراد از (لباس تقوى ) و بهتر بودن لباس تقوى از لباس ظاهر.
قسمت05بخش74"بيان ولايت شيطان بر غيرمؤ من و اشاره به اينكه بيرون آوردن لباس آدم و حوا در بهشت تمثيلى است از درآوردن
قسمت05بخش75"آنچه در مورد مراد از (فاحشه ) در: (اذا فعلوا فاحشة قالوا...) گفته شده است .
قسمت05بخش76"معناى (قسط)
قسمت05بخش77"وجوهى كه در معناى جمله : (اقيموا وجوهكم عندكل مسجد) گفته شده است .
قسمت05بخش78"معناى جمله : (كما بداكم تعودون )
قسمت05بخش79"وجوه ديگرى كه در معناى جمله فوق محتمل است .
قسمت05بخش80"اگر انسان به جايى برسد كه باطل را حق بپندارد، اميدى به رستگارى و هدايت يافتناو نيست .
قسمت05بخش81"اختلاف مفسرين در بيان ارتباط جمله : (كما بداءكم تعودون ...) با آياتقبل از آن
قسمت05بخش82"معناى اخراج زينت در طيبات رزق
قسمت05بخش83"(در ذيل آيه : قل من حرم زينة الله ...)
قسمت05بخش84"چرا خداوند به ضروريات زندگى از قبيل لباس پوشيدن و خود را آراستن امر نمودهاست ؟
قسمت05بخش85"معناى عبارت : (خالصة يوم القيمة ) در آيه شريفه و اشكالى كه بر بيان صاحبالمنار در اين مورد وارد است .
قسمت05بخش86"معناى (فواحش )، (اثم ) و (بغى ) و اشاره به اينكه امم و جوامع بشرى هم مانندافراد عمر و اجل معينى دارند.
قسمت05بخش87"بحث روايتى
قسمت05بخش88"رواياتى در مورد شاءن نزول آيه : (قد انزلنا عليكم لباسا...) و (خذوا زينتكم عندكل مسجد)
قسمت06بخش89"چند روايت درباره : (لباس التّقوى ) در آيه شريفه
قسمت06بخش90"روايتى كه مى گويد فاحشه اى كه مى گفتند خدا به آن امر كرده است ، ادعاى لزوماطاعت از زمامداران جائر است .
قسمت06بخش91"چند روايت در مورد دروغ بستن به خدا تعالى
قسمت06بخش92"رواياتى در ذيل جمله : (و اقيموا وجوهكم عندكل مسجد)
قسمت06بخش93"رواياتى در ذيل جمله : (خذوا زينتكم ...) و(قل من حرم زينة الله ...) پيرامون استفاده از نعمتهاى الهى
قسمت06بخش94"روايتى در معناى : (اسراف ) و (اقتار) چند روايت در بيان مراد از فواحش ظاهر وباطن .
قسمت06بخش95"بحث و بررسى پيرامون چند روايت
قسمت06بخش96"بررسى آيات و رواياتى كه ذاتى بودن سعادت و شقاوت را مى رسانند.
قسمت06بخش97"آنچه از قرآن درباره ماهيت انسان و سعادت و شقاوت او استفاده مى شود.
قسمت06بخش98"بررسى رواياتى كه به خلقت انسانها از طبيعتهاى مختلف دلالت دارند و بيان مراد آنروايات .
قسمت06بخش99"سعادت و شقاوت آدمى ، به نحو اقتضا نه عليت ، ارتباط مستقيمى با آب وگل (مواد اصلى ) او دارد.
قسمت06بخش100"وجه دقيق ترى در بيان روايات گذشته
قسمت06بخش101"بررسى رواياتى كه مى گويند خلقت انسان منتهى به آب گوارا و آب تلخ و شور است.
قسمت06بخش102"بررسى رواياتى كه برگشت اختلاف در خلقت را به نور و ظلمت مى داند
قسمت07بخش103"بررسى روايات كه به انتقال حسنات اشقياء به نامهاعمال سعداء و انتقال سيئات سعداء به نامه عمل اشقياء دلالت دارند.
قسمت07بخش104"توضيح بخش ديگرى از كلام امام (ع )
قسمت07بخش105"وجه استشهاد در روايت به آيه : (لائسئل عمّايفعل و هم يسئلون ) براى اينكه نقل حسنات سعداء به اشقياء و
قسمت07بخش106"وجه اختصاص حسنات به ذوات طيبه و اختصاص سيئات به ذوات خبثيه
قسمت07بخش107"آيات 53 - 37 سوره اعراف
قسمت07بخش108"ترجمه آيات
قسمت07بخش109"بيان آيات
قسمت07بخش110"مراد از افترا بر خدا به كذب در آيه (فمن اظلم ممن افترى ...) شرك ورزيدن به خداو انكار توحيد است .
قسمت07بخش111"مشاجره و گفتگوى دوزخيان با يكديگر
قسمت07بخش112"جمله : (لاتكلّف نفسا الّا وسعها) مفيد رفع نگرانى از عدم قدرت بر انجام دادن جميع اعمال صالح است .
قسمت07بخش113"معناى (غل ) و اشاره به اينكه غل از بزرگترين ناملايمات است .
قسمت07بخش114"توضيحى در مورد تعبير به اينكه مؤ منين بهشت را به ارث مى برند.
قسمت07بخش115"وجه اختلاف تعبير در (وعدنا ربنا) و (وعد ربكم ) در آيه شريفه
قسمت08بخش116"اشاره به نفوذ حكم و امر انسان در قيامت
قسمت08بخش117"معناى (اعراف ) و مراد از آن در آيه شريفه
قسمت08بخش118"رجال اعراف از طايفه جن يا ملك نيستند
قسمت08بخش119"مراد از رجال اعراف ، مستضعفين نيستند
قسمت08بخش120"اصحاب اعراف از جنس بشر هستند و خصوصياتى كه براى آنان ذكر شده با جمله : (والامر يومئذ للّه ) منافات ندارد
قسمت08بخش121"اشاره به اقوال متعددى كه درباره معناى اعراف و مراد از اصحاب اعراف گفته شده است.
قسمت08بخش122"روايتى از آلوسى درباره مراد از رجال اعرافنقل كرده و صاحب المنار آن را بى اعتبار دانسته است .
قسمت08بخش123"سخن ما با صاحب المنار كه با مقايسه مسائل قيامت با نظام جارى در دنيا روايت مذكور رامردود دانسته است .
قسمت08بخش124"دو قول ديگر در معناى اعراف و بيان اصولاقوال در مسئله اعراف
قسمت08بخش125"معناى اعراف در قرآن
قسمت08بخش126"دلالت جمله : (الذين اتّخذوا دينهم لهوا و لعبا) بر اينكه انسان ناچار از تدين به ديناست .
قسمت08بخش127"بحث روايتى
قسمت08بخش128"(در ذيل آيات شريفه )
قسمت08بخش129"روايتى از پيغمبر اكرم (ص ) درباره كيفيت مرگ مؤ من و كافر
قسمت09بخش130"چند روايت ديگر درباره جهنم كافر و اهل دوزخ
قسمت09بخش131"رواياتى در اين باره كه مراد از (مؤ ذن ) در (و اذّن مؤ ذن بينهم ...) على (ع ) مىباشد
قسمت09بخش132"مؤ ذن بودن على عليه السلام و اعلام حكم خداوند توسط او در آخرت ازفضائل آن حضرت به حساب مى آيد.
قسمت09بخش133"رواياتى درباره اصحاب اعراف
قسمت09بخش134"اشكال وارد بر رواياتى كه اصحاب اعراف را به كسانى كه داراى حسنات و سيئاتمساوى هستند تفسير مى كنند.
قسمت09بخش135"چند روايت در مورد اينكه ائمه اهل بيت عليهم السلام اصحاب اعراف هستند.
قسمت09بخش136"آيات 58 - 54 سوره اعراف
قسمت09بخش137"ترجمه آيات
قسمت09بخش138"بيان آيات
قسمت09بخش139"معناى (عرش ) و مراد از (عرش خدا) و تشبيه و تنظير عرش خدا به كرسى هاىحكومتى
قسمت09بخش140"معناى عرش در ضمن بيان يك مثال و تطبيق آن با نظام تكوين
قسمت09بخش141"معنى و مراد از (خلق ) و (امر) در: (له الخلق و الامر)
قسمت09بخش142"فرق بين (خلق ) و (امر)
قسمت09بخش143"گفتارى پيرامون معناى عرش
قسمت09بخش144"اقوال مختلف درباره معناى عرش
قسمت10بخش145"اگر چه تعبير (استواء رحمن بر عرش )تمثيل است ولى مبين حقيقتى نيز مى باشد كه عبارت است از مقامى كه
قسمت10بخش146"عموميت تدبير و اراده خداوند و نفى هر مدبر ديگرى
قسمت10بخش147"آيات ديگرى كه دلالت دارد بر عموميت تدبير خداوند و نفى هر مدبر ديگرى مى كند
قسمت10بخش148"دو وجه در معناى : (ادعوا ربكم تضرّعا و خفية )
قسمت10بخش149"بحث روايتى
قسمت10بخش150"روش تفسيرى صحابه و تابعين ، سكوت در مورد معارف قرآنى ازقبيل مساءله عرش و كرسى بوده است و فقط
قسمت10بخش151"جواب امام على (عليه السلام ) به سؤ الات جاثليق در مورد عرش و...
قسمت10بخش152"توضيح برخى فقرات حديث جاثليق
قسمت10بخش153"روايتى ديگر از امام صادق (عليه السلام ) درباره معناى عرش و كرسى و شرح آنروايت
قسمت10بخش154"دو روايت در جواب سؤ ال درباره فاصله زمين و عرش
قسمت11بخش155"چند روايت در مورد حاملين عرش
قسمت11بخش156"آيات 64 - 59 سوره اعراف
قسمت11بخش157"ترجمه آيات
قسمت11بخش158"بيان آيات
قسمت11بخش159"بيان آيات مربوط به گفتگوى نوح عليه السلام با قوم خود و نجات يافتن او و غرقگشتن مكذبين آيات الهى
قسمت11بخش160"آيات 72 - 65 سوره اعراف
قسمت11بخش161"ترجمه آيات
قسمت11بخش162"بيان آيات
قسمت11بخش163"بيان آيات مربوط به محاجه هود عليه السلام با قوم خود
قسمت11بخش164"جواب مؤ دبانه هود عليه السلام به قومش كه او را سفيه خوانده بودند و اشاره بهاينكه قوم هود داراى تمدن بوده اند
قسمت11بخش165"احتجاج هود عليه السلام با قوم خود و رد مسلك بت پرستى آنان
قسمت11بخش166"آيات 79 - 73 سوره اعراف
قسمت11بخش167"ترجمه آيات
قسمت11بخش168"بيان آيات
قسمت11بخش169"بيان آيات مربوط به رسالت صالح (عليه السلام ) و داستان ناقه
قسمت11بخش170"فقط مستضعفين از قوم صالح به وى ايمان آورده بودند
قسمت11بخش171"آيات 84 - 80 سوره اعراف
قسمت11بخش172"مربوط به رسالت لوط
قسمت11بخش173"ترجمه آيات
قسمت11بخش174"بيان آيات
قسمت11بخش175"آيات 93 - 85 سوره اعراف
قسمت11بخش176"ترجمه آيات
قسمت12بخش177"بيان آيات
قسمت12بخش178"بيان آيات مربوط به رسالت شعيب (عليه السلام )
قسمت12بخش179"تعاليم شعيب (ع ) به قوم خود
قسمت12بخش180"اشاره به اينكه ازدياد نسل از نعمت هاى الهى و از پايه هاىتكامل بشر است
قسمت12بخش181"امر به شكيبايى در برابر كفر كافران ، تعليم ديگر شعيب (ع ) بوده است
قسمت12بخش182"اشتباه يك مفسر كه جمله : (ان عدنا فى ملتكم ) رادليل بر مشرك بودن شعيب (ع ) قبل از نبوتش گرفته است .
قسمت12بخش183"آيات 102 - 94 سوره اعراف
قسمت12بخش184"ترجمه آيات
قسمت12بخش185"بيان آيات
قسمت12بخش186"سنن الهى در مورد امت هايى كه به سويشان پيامبر مى فرستاد
قسمت12بخش187"دود كجروى هر امتى به چشم خودش مى رود
قسمت12بخش188"تمدن بشرى توانائى تسلط بر نظام كون و نواميس طبيعت را ندارد.
قسمت12بخش189"چكيده سخن در سنت لايتغير الهى
قسمت12بخش190"سنت ابتلاء به سختى ها (باءساء و ضرّاء) و سنت عطاء نعمت ، دو سنت الهى براىآزمايش امت ها است .
قسمت12بخش191"مكر خدا به عنوان مجازات صحيح و مكر ابتدائى از خداوند ممتنع است .
قسمت13بخش192"چند وجه از وجوهى كه در معناى آيه : (اولم يهد للذين يرثون الارض ...) گفته شدهاست .
قسمت13بخش193"تفسير و شرح آيه شريفه : (تلك القرى نقص عليك ...)
قسمت13بخش194"اقوال متعدد ديگرى كه در تفسير آيه فوق گفته شده است
قسمت13بخش195"بحث روايتى
قسمت13بخش196"(روايتى در ذيل جمله : (و ما وجدنا لاكثرهم من عهد)
قسمت13بخش197"آيات 126 - 103 سوره اعراف
قسمت13بخش198"ترجمه آيات
قسمت13بخش199"بيان آيات
قسمت13بخش200"بيان آيات مربوط به بعثت موسى عليه السلام به سوى فرعون
قسمت13بخش201"گفتگوى موسى (عليه السلام ) با فرعون
قسمت13بخش202"تبديل عصاى موسى (ع ) به اژدها و بيضاء گشتن دست آن حضرت
قسمت13بخش203"احضار ساحران ، عكس العمل فرعون و فرعونيان در برابر موسى عليه السلام
قسمت13بخش204"معارضه ساحران با موسى (ع ) و تسليم شدنشان در برابر آن حضرت
قسمت13بخش205"فرعون بعد از ايمان آوردن ساحران آنان را به توطئه و تبانى قبلى با موسى (ع )متهم و آنان را تهديد مى كند
قسمت14بخش206"پاسخ سحره به تهديدات فرعون : انّا ربنا منقلبون ...
قسمت14بخش207"بحث روايتى
قسمت14بخش208"(روايات عجيبه در مورد داستان حضرت موسى و فرعون و بيان ضعف آنها)
قسمت14بخش209"آيات 137 - 127 سوره اعراف
قسمت14بخش210"ترجمه آيات
قسمت14بخش211"بيان آيات
قسمت14بخش212"فرعون هم مدعى خدايى بوده و هم خدايانى را مى پرستيده است
قسمت14بخش213"سخن فخر رازى درباره معتقدات فرعون و اشكالى كه بر آن وارد است
قسمت14بخش214"تحريك و تشويق موسى (ع ) بنى اسرائيل را به قيام عليه فرعون و استعانت از خدا وصبر در برابر شدائد مبارزه
قسمت14بخش215"شكوه بنى اسرائيل نزد موسى (ع ) و جواب موسى (ع ) به ايشان
قسمت14بخش216"مبتلا نمودن خداوند فرعونيان را به قحطى وتفّاءل بدآنان درباره موسى (ع )
قسمت14بخش217"نزول عذابهاى متعدد بر قوم فرعون ، به تفصيل و در زمانهاى مناسب
قسمت14بخش218"عهدشكنى قوم فرعون بعد از برداشته شدن عذاب از آنان
قسمت14بخش219"بحث روايتى
قسمت14بخش220"(درباره مبتلا گشتن فرعونيان به عذابهاى متعدد و عهدشكنى ايشان )
قسمت14بخش221"آيات 154 - 138 سوره اعراف
قسمت14بخش222"ترجمه آيات
قسمت15بخش223"بيان آيات
قسمت15بخش224"اشاره به اينكه بنى اسرائيل مردمى مادى و حس گرا و تحت تاءثير مرام بت پرستىقبطيان بوده اند.
قسمت15بخش225"برهانى كوتاه و لطيف در بيان مصنوع نبودن خداى تعالى
قسمت15بخش226"مواعده خداوند با موسى (ع )
قسمت15بخش227"مراد از خطاب موسى (ع ) به هارون : (و اصلح و لاتتّبعسبيل المفسدين )
قسمت15بخش228"معناى رؤ يت در كلام موسى (ع ): رب ارنى انظر اليك
قسمت15بخش229"مراد از رؤ يت در درخواست موسى (ع ): (ربّ ارنى انظر اليك ) و در آيات مشابهديگر، علم ضرورى است
قسمت15بخش230"حقيقت علم ضرورى كه از آن به رؤ يت تعبير مى شود
قسمت15بخش231"در مواردى كه تعبير (رؤ يت خدا) آمده است خصوصياتى ذكر شده كه مراد از رؤ يت رامى رساند.
قسمت15بخش232"حاصل سخن در مراد از رؤ يت در كلام خدا
قسمت15بخش233"علم ضرورى مخصوص به خداى تعالى ، حقيقتى است كه قرآن پرده از آن برداشته است.
قسمت15بخش234"نفى رؤ يت خدا (لن ترانى ) مربوط به دنيا است و معناى نفى رؤ يت نفى طاقت وقدرت بر آن است .
قسمت15بخش235"مراد از تكلم خدا با موسى (ع ) و چگونگى آن
قسمت15بخش236"تورات نسبت به معارف و شرايعى كه مورد نياز بشر است كتاب كاملى نيست
قسمت15بخش237"مقصود از جمله : (ساءريكم دارالفاسقين ) در آيه شريفه و وجوهى كه در معناى آنگفته شده است
قسمت15بخش238"وجه تقييد تكبر و امثال آن به (بغير الحق )
قسمت15بخش239"حبط عمل و بى اجر بودن آن ، خود يك نحو كيفر است
قسمت16بخش240"اشاره به ماجراى گوساله پرستيدن بنىاسرائيل
قسمت16بخش241"معناى جمله : (و لمّا سقط فى ايديهم ...) در آيه شريفه
قسمت16بخش242"معناى جمله : (اعجلتم امر ربّكم )
قسمت16بخش243"رفتار تند موسى (ع ) با هارون (ع ) بعد از بازگشتن به سوى بنىاسرائيل و مواجه شدن با گوساله پرستى
قسمت16بخش244"رفتار حضرت موسى (ع ) با برادرش هارون منافاتى با عصمت آن حصرت ندارد
قسمت16بخش245"وجوهى كه مفسرين براى اين عمل حضرت موسى (ع ) بيان كرده اند.
قسمت16بخش246"چرا با اين كه موسى (ع ) قبل از بازگشت از ميقات از گوساله پرستى بنىاسرائيل خبر داشته غضبناك نشد؟
قسمت16بخش247"رواياتى در ذيل (اجعل لنا الها كما لهم آلهة )
قسمت16بخش248"روايتى پيرامون نحوه سخن خداوند با موسى عليه السلام
قسمت16بخش249"دو روايت در مورد تقاضاى موسى (ع ) رؤ يت خداوند را
قسمت16بخش250"گفتگوها و مشاجرات علماء و اهل بحث اشاعره و معتزله درباره درخواست رؤ يت توسطموسى
قسمت16بخش251"بيان ضعف روايتى كه مى گويد موسى (ع ) از زبان قومش تقاضاى رؤ يت كرد
قسمت16بخش252"تجلى خدا تعالى فى حد نفسه امر ممكنى است ولى كسى و چيزى تابتحمل آن را ندارد
قسمت16بخش253"دو نكته ديگر كه از روايت استفاده مى شود.
قسمت16بخش254"رواياتى ديگر در مورد تقاضاى رؤ يت ، تجلى براى جبلّ، صعقه موسى ، دكّجبل و...
قسمت16بخش255"يكى از (كروبين ) وسطه تجلى خدا شده است
قسمت16بخش256"رواياتى درباره الواح تورات و گوساله پرستى بنىاسرائيل
قسمت16بخش257"بحث روايتى
قسمت17بخش258"(پاره اى از روايات از ائمه عليهم السلام در معناى رؤ يت قلب )
قسمت17بخش259"اصطلاح (ظلّ) و (ظلال ) در لسان اهل بيت عليهم السلام
قسمت17بخش260"همانطور كه مقصود از رؤ يت ، ديدن به چشم نيست ، مقصود ايمان قلبى از راهاستدلال هم نيست
قسمت17بخش261"چند روايت درباره حجاب بين خدا و خلق
قسمت17بخش262"روايتى از امام صادق (ع ) درباره معرفت به خدا
قسمت17بخش263"انحصار معرفت به خدا در فكر واستدلال ، خودجهل به خدا و شرك خفى به او است
قسمت17بخش264"در علم به هر چيزى نخست علم به آفريدگار آنحاصل مى شود و محال است كه خداى تعالى شناخته نشود
قسمت17بخش265"توضيح فقرات ديگرى از روايت كه معرفت با واسطه به خدا را شرك دانسته است
قسمت17بخش266"آيات 160 - 155 سوره اعراف
قسمت17بخش267"ترجمه آيات
قسمت17بخش268"بيان آيات
قسمت17بخش269"انتخاب هفتاد نفر از بنى اسرائيل و حضور آنان در ميقات ونزول رجفه ، جزئى از داستان ميقات و نزول تورات است .
قسمت17بخش270"سخن صاحب المنار مبنى بر اينكه داستان هفتاد نفر غير داستان ميقات موسى (ع ) است .
قسمت17بخش271"اشكال بر كلام صاحب المنار و اشاره به قرآن درنقل داستان ها
قسمت17بخش272"بيان اينكه رحمت خدا عام و عذاب او خاص است .
قسمت17بخش273"اشاره به دو قسم رحمت براى خداى تعالى : رحمت عام و رحمت خاص
قسمت17بخش274"آيه : (فساءكتبها للذين يتقون ...) استجابت و تقييد دعاى موسى (ع ) را مى رساند
قسمت18بخش275"معناى (اصر) در (و يضع عنهم اصرهم )
قسمت18بخش276"امر به معروف ، نهى از منكر، تحليل حلائل ، تحريم خبائث ، و برداشتن تكاليف شاقه ،از مختصات اسلام است .
قسمت18بخش277"كامل و جامع بودن اسلام ، خود دليلى است ، مستقل بر حقانيت آن
قسمت18بخش278"وجوهى كهدر معناى جمله : (انزل معه ) و علت تعديه كلمه :(انزل ) با (مع ) گفته شده است .
قسمت18بخش279"عموميت و شمول رسالت پيغمبر اكرم اسلام (ص ) واستدلال براى رفع استيحاش يهود و مردم غير عرب از بعثت آن حضرت .
قسمت18بخش280"مراد از (هدايت ) و (امت ) در: (و من قوم موسى امة يهدون بالحق )
قسمت18بخش281"معناى (اسباط) و اشاره به آيات و معجزاتى كه از موسى (ع ) در سوره اعراف آمدهاست
قسمت18بخش282"روايتى درباره علت اينكه انتخاب امام به مردم واگذار نشده است
قسمت18بخش283"چند روايت در مورد داستان هفتاد نفر برگزيدگان موسى (ع ) براى حضور در ميقات
قسمت18بخش284"بيان ضعف آن آيات
قسمت18بخش285"رواياتى درباره رحمت واستعه خداى تعالى
قسمت18بخش286"اهميت و ارزش بيشتر ايمان كسانى كه پيامبر (ص ) را نديده به آن حضرت ايمان آورده اند
قسمت18بخش287"منشعب شدن بنى اسرائيل به هفتاد و چند فرقه و ناجيه بودن يكى از آن فرق
قسمت19بخش288"اشاره به روايات و داستان هاى خرافى و مجعولى كه درباره فرقه يهود ساخته وپرداخته شده است
قسمت19بخش289"آيات 171 - 161 سوره اعراف
قسمت19بخش290"ترجمه آيات
قسمت19بخش291"بيان آيات
قسمت19بخش292"بيان آيات شريفه ، كه قسمت ديگرى از داستان هاى بنىاسرائيل و نافرمانى هايشان را نقل مى كند.
قسمت19بخش293"جواب دسته اى از امت موسى (ع ) كه نهى از منكر مى كردند به دسته ديگرى كه سكوتپيشه كرده بودند
قسمت19بخش294"مقصود از نسيان در آيه شريفه بى اثر شدن تذكرات در دلهاى بنىاسرائيل است .
قسمت19بخش295"معناى : ان ربك لسريع العقاب
قسمت19بخش296"اميدوارى به خدا، بدون اضطراب و بيم از گناه و گفتن اينكه خدا ما را مى آمرزد(سيغفرلنا) اميد صادق نيست .
قسمت19بخش297"توضيحى درباره رابطه دين و فطرت بشر و اصلاح شؤ ون زندگى بشر
قسمت19بخش298"دين ، بشر را جز به اصلاح اعمال و شؤ ونش دعوت نمى كند
قسمت19بخش299"بحث روايتى
قسمت19بخش300"روايتى درباره نافرمانى قومى از اهل (ايله ) در مورد ترحيم صيد ماهى در روز شنبهو مسخ شدنشان به ميمون .
قسمت19بخش301"فقط فرقه اى كه نهى از منكر كردند از عذاب نجات يافتند و مرتكبين صيد و ساكتين دربرابر آنها عذاب شدند
قسمت19بخش302"روايتى از امام صادق (ع ) در ذيل (فلما كنسوا ما ذكّروا به ...) و بررسى آن
قسمت19بخش303"چند روايت در مورد قرار گرفتن كوه بر بالاى سر بنىاسرائيل و پذيرفتن آنان تورات را پى از آن
قسمت19بخش304"آيات 174 - 172 سوره اعراف
قسمت19بخش305"ترجمه آيات
قسمت19بخش306"بيان آيات
قسمت20بخش307"معناى اخذ ذريه بنى آدم از ظهور آنان و گواه گرفتن (اشهاد) آنان بر خودشان
قسمت20بخش308"اعتراف بنى نوع بشر به ربوبيت خداى سبحان در عالم ذر ناشى از فقر ذاتى انسانبه خدا است
قسمت20بخش309"چند وجه در مورد سؤ ال و جواب در: (الست بربكم قالوا بلى )
قسمت20بخش310"اتمام صحبت خداى تعالى بر بندگان با گواه گرفتن آحاد افراد بشر بر خودشان
قسمت20بخش311"جواب به اين احتمال كه پدران اصلا اشهاد نشده و تنها ذريه يا بعض ذريه اشهاد شدهباشند
قسمت20بخش312"كلام عده اى از مفسرين كه قضيه اشهاد را مربوط به دنيا دانسته اند و وجوهى كه در ردعالم ذر آورده اند
قسمت20بخش313"پاسخ به يكايك اشكال هاى منكرين عالم ذر
قسمت20بخش314"شرح و بيان مثبتين عالم ذر در مورد آن عالم و اشهاد بنى آدم بر خودشان
قسمت20بخش315"اشكالاتى كه بر آنچه مثبتين عالم ذر از آيه و روايات مربوط به عالم ذر فهميده اندوارد است .
قسمت20بخش316"سخن منكرين عالم ذر و بيان عدم سازگارى آن با سياق آيه شريفه
قسمت20بخش317"عالم ذر، نشاءة انسانى متقدم بر نشاءه دنيوى است ، نه به تقدم زمانى
قسمت21بخش318"بحث روايتى
قسمت21بخش319"(رواياتى در تفسير آيه ذر، اخراج بنى آدم ، اخذ ميثاق از آنان و اشهاد آنان )
قسمت21بخش320"چند روايت صحيحه كه بر وجود عالم ذر دلالت مى كنند
قسمت21بخش321"تواتر معنوى حديث ذر و اشاره به بعض طرقنقل آن در عامه و خاصه
قسمت21بخش322"چند روايت از امام صادق (ع ) در اين زمينه
قسمت21بخش323"آيات 179 - 175 سوره اعراف
قسمت21بخش324"ترجمه آيات
قسمت21بخش326"بيان آيات مربوط به بلعم باعوراء و اشاره به اينكه تا مشيت خدا كمك نكند، اسباب ووسائل معمولى براى تحصيل
قسمت21بخش327"مشيت الهى بر هدايت نكردن مردم ظالم و دلبستگان به زندگى خاكى قرار گرفته است
قسمت21بخش328"بدون مشيت الهى بر هدايت يا ضلالت كسى ، هدايت و ضلالت صورى است و حقيقى نيست
قسمت21بخش329"توضيح عدم منافات بين آياتى كه دلالت دارند بر اينكه نتيجه خلقت ، رحمت است باآيه : (لقد ذراءنا لجهنم كثرا من الجن
قسمت21بخش330"دوزخيان خود سبب شدند بر جوارح آنان مهر بزند
قسمت21بخش331"توضيحى درباره گمراه تر بودن دسته اى از مردم ، از چهارپايان (اولئك كالانعامبل هم اضل )
قسمت22بخش332"بحث روايتى
قسمت22بخش333"(رواياتى در مورد آيات مربوط به بلعم باعورا)
قسمت22بخش334"داستانى كه در روح المعانى درباره شاءننزول آيات شريفه : (و اتل عليهم نباء الذى ...)نقل كرده است .
قسمت22بخش335"راهب فاسق به نفرين خود مبتلا گرديد
قسمت22بخش336"آيات 186 - 180 سوره اعراف
قسمت22بخش337"ترجمه آيات
قسمت22بخش338"بيان آيات
قسمت22بخش339"اختلاف و انشعاب مردم به دو صنف درباره اسماء و صفات خداى سبحان مراد از (اسماءحسنى )
قسمت22بخش340"حقيقت بهترين اسم ها فقط و فقط از خداى سبحان است
قسمت22بخش341"معناى جمله : (فادعوه بها) اين است كه خدا را با اعتقاد به اتصاف او به صفات حسنهو معناى جميله عبادت كنيد.
قسمت22بخش342"معناى استدراج در عذاب (والذين كفروا باياتنا سنستدرجهم من حيث لا يعلمون ).
قسمت22بخش343"معناى (املاء) در: (واملى لهم ) و فرق آن با استدراج .
قسمت22بخش344"اشاره به معناى (ملكوت ) در عرف قرآن مجيد
قسمت22بخش345"1- معناى اسماء حسنى
قسمت22بخش346"درك وجود خداى تعالى و فقر همه چيز به او، نخستين درك و حكم ما است
قسمت22بخش347"2- حد اسماء و اوصاف خداى تعالى چيست ؟
قسمت22بخش348"محدود نبودن خداوند و اينكه صفات او عين ذات او است
قسمت22بخش349"3- انقسام هايى كه براى صفات خداى تعالى هست :
قسمت22بخش350"4- اسماء و صفات چه نسبتى به ما دارند؟
قسمت23بخش351"5- معناى اسم اعظم چيست ؟
قسمت23بخش352"توجيه و تفسير رواياتى كه دلالت مى كنند بر اينكه اسم اعظم خدا اسم لفظى است.
قسمت23بخش353"6- شماره اسماء حسنى :
قسمت23بخش354"7- آيا اسماء خدا توقيفى است ؟
قسمت23بخش355"رواياتى كه مى گويند براى خدا نود و نه اسم است ...
قسمت23بخش356"آنچه در مورد اين روايات بايد گفت
قسمت23بخش357"شرح و تفسير روايتى از امام صادق (ع ) درباره اسماء حسناى خداى تعالى
قسمت23بخش358"روايات ديگرى درباره اسم اعظم و اسماء حسناى خداوند
قسمت23بخش359"چند روايت در مورد اينكه در: (و ممن خلقنا امة يهدون بالحق و به يعدلون ) امت چهكسانى هستند؟
قسمت23بخش360"چند روايت درباره سنت استدراج و املاء
قسمت23بخش361"آيات 188 - 187 سوره اعراف
قسمت23بخش362"ترجمه آيات
قسمت23بخش363"بيان آيات
قسمت23بخش364"توضيحى در مورد اينكه قيامت را جز خدا كسى هويدا نمى كند و در مورد سنگين بودنقيامت در آسمانها و زمين
قسمت24بخش365"سبب حقيقى اختصاص علم غيب به خداى تعالى
قسمت24بخش366"آيات 198 - 189 سوره ="اعراف
قسمت24بخش367"ترجمه آيات
قسمت24بخش368"بيان آيات
قسمت24بخش369"شرح آيات مربوط به خلقت انسان از نفس واحدة و نقض عهد والدين بعد از فرزنددارشدن
قسمت24بخش370"داستان شريك قائل شدن براى خدا بعد از فرزندار شدن ، مربوط به آدم و حوا نيستبلكه شرح حال نوع بشر است .
قسمت24بخش371"بررسى اين احتمال كه آيات مذكوره آدم و حوا باشد واشكال وارد بر آن
قسمت24بخش373"ترجمه آيات
قسمت24بخش374"بيان آيات
قسمت24بخش375"معناى عفو در: (خذالعفو و اءمر بالعرف )
قسمت24بخش376"معناى (عرف ) و (معروف ) و (نزغ شيطان )
قسمت24بخش377"پناه بردن به خدا از شر شيطان
قسمت24بخش378"امر به ذكر خداى تعالى با (تضرع ) و (خيفه ) و در صبح و شام
قسمت24بخش379"قرب به خدا فقط به وسيله ياد و ذكر او حاصل مى شود
قسمت24بخش380"(رواياتى درباره : عفو و گذشت ، ذكر خدا، استماع به تلاوت و قرآن و...)